اعلام حریق آدرس پذیر چیست ؟

در این مقاله قصد داریم به تعریف کلی سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر بپردازیم با ما همراه باشید.

خوب همانطور که گفته شد سیستم های اعلام حریق به دو دسته آدرس پذیر و متعارف تقسیم می گردد.که ما در این مقاله به سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر خواهیم پرداخت.

اصول کشف و تشخیص حریق در سیستم­های آدرس­پذیر، مشابه سیستم­های متعارف است، به جز این­که در این گونه سیستم­ها، هر یک از دتکتورهای اتوماتیک و یا شستی­ها دارای آدرس منحصر به فردی هستند که از طریق آن تابلوی کنترل مرکزی قادر به شناسایی و تعیین هر یک از آن­هاست.

در این نوع سیستم سیم­‌کشی از پانل به دتکتور با دو رشته سیم ولی به صورت Loop (سیم بندی حلقوی) انجام می­‌پذیرد که از تابلوی کنترل مرکزی آغاز و به همان تابلو ختم می­شود و کلیه­‌ی تجهیزات به صورت موازی در همین مدار حلقوی جای می­‌گیرند. هر حلقه می­‌تواند به تناسب تعداد تجهیزات و سطوح مورد حفاظت، یک یا چند منطقه را پشتیبانی کند. دتکتورهای سیستم آدرس­پذیر دارای ساختار سوئیچ­‌گونه‌­ای هستند که برای شناسایی آن­ها توسط تابلوی کنترل مرکزی به کار می­‌رود. به نظر می­‌رسد که در سیستم‌­های آدر‌‌س‌­پذیر موضوع منطقه‌­بندی چندان حائز اهمیت نباشد، زیرا شناسایی دتکتورها از طریق شناسه‌­ی اختصاصی آن­ها امکان پذیر است، اما گستردن حلقه­‌ی تشخیص بر بستر مناطق مختلف می­‌تواند به کشف محل وقوع، سرعت بیشتری دهد. بنابراین در این­گونه سیستم­ها نیز اگرچه مناطق در قالب مدار مطرح نیستند، اما با توجه به همان معیارهای تعیین منطقه­‌ی حریق، به صورت مجازی در نظر گرفته می‌­شوند. حداکثر مساحت فضاهایی که توسط یک حلقه می­‌توانند حفاظت شوند، ده هزار متر مربع است و بر این اساس، یک حلقه حداقل پنج­ منطقه را پوشش می­دهد.

سیستم هوشمند Analogue Addressable System:

سیستم­های متعارف و آدرس­پذیر علی­رغم تمایز در نحوه­‌ی هم­بندی و سطح فناوری به کار گرفته شده در آن­ها، در یک اصل مشترک هستند و آن نحوه­ی عملکرد رله گونه­‌ی دتکتورهاست، در حالی که در سیستم هوشمند که آن­را سیستم آدرس­پذیر آنالوگ نیز می­‌خوانند، اساس عمل­کرد بر پایه­‌ی استفاده از ریزپردازنده در دتکتورها و تابلوی کنترل مرکزی و راهبری نرم افزاری پی­‌ریزی شده است.